کشاورزی ارگانیک با کود ورمی کمپوست

کشاورزی ارگانیک چیست؟

کشاورزی ارگانیک، استفاده از سیستم کشاورزی است که از کنترل آفات اکولوژیکی و کودهای بیولوژیکی که عمدتاً از ضایعات حیوانی و گیاهی و گیاهان پوششی تثبیت کننده نیتروژن به دست می‌آیند، استفاده می‌کند. کشاورزی ارگانیک مدرن به عنوان پاسخی به آسیب های زیست محیطی ناشی از استفاده از آفت کش های شیمیایی و کودهای مصنوعی در کشاورزی معمولی توسعه یافته است و دارای مزایای زیستی محیطی زیادی است. جالب است بدانید که اتحادیه اروپا طرحی برای تشویق به کشاورزی ارگانیک دارد با شعار :

این طرح منجر به سرمایه گذاری و نوآوری در کشاورزی ارگانیک و افزایش تقاضا برای مواد غذایی ارگانیک می شود.

وب سایت اتحادیه اروپا

در مقایسه با کشاورزی معمولی، کشاورزی ارگانیک از آفت‌کش‌های کمتری استفاده می‌کند، فرسایش خاک را کاهش می‌دهد، شسته شدن نیترات به آب‌های زیرزمینی و سطحی را کاهش می‌دهد و کودهای حیوانی ارگانیک را دوباره برای مزرعه بازیافت می‌کند. این مزایا با هزینه‌های بالاتر غذا برای مصرف‌کنندگان و عموماً بازدهی پایین‌تر متعادل می‌شود.

طبق آمار بازده محصولات ارگانیک به طور کلی حدود 25 درصد کمتر از محصولات معمولی است، اگرچه بسته به نوع محصول می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. چالش کشاورزی ارگانیک آینده حفظ مزایای زیست‌محیطی آن، افزایش بازده و کاهش قیمت‌ها در عین مواجهه با چالش‌های تغییرات آب و هوایی و افزایش جمعیت جهان خواهد بود. در این میان اهمیت کود ارگانیک ورمی کمپوست در کشاورزی با مواد آلی از اهمیت ویژه ای برخوردا است.

روش های کشاورزی ارگانیک

کشاورزی ارگانیک خالص و کشاورزی ارگانیک یکپارچه. این فرآیندهای کشاورزی مزایا و معایب خود را دارند. برخی از کشاورزان ترجیح می دهند از یک فرآیند کشاورزی تصفیه شده استفاده کنند، در حالی که برخی از یک فرآیند کشاورزی یکپارچه استفاده می کنند.

کشاورزی ارگانیک خالص

همانطور که از نام کشاورزی ارگانیک خالص پیداست، از راه های طبیعی برای کشت استفاده می شود. کشاورزی ارگانیک خالص به طور کامل از مواد شیمیایی معدنی که ممکن است به خاک، محصول و افرادی که آن را مصرف می کنند آسیب برساند، اجتناب می کند. در این فرآیند، کشاورزان از کودهای آلی و آفت‌کش‌های زیستی مشتق‌شده از منابع طبیعی مانند آرد استخوان، آرد خون و غیره استفاده می‌کنند.

کشاورزی ارگانیک یکپارچه

فرآیند کشاورزی تلفیقی شامل ادغام مدیریت آفات و مدیریت مواد مغذی برای دستیابی به نیازهای اکولوژیکی و برآوردن نیازهای اقتصادی است.

مزایا کشاورزی ارگانیک

مزایا کشاورزی ارگانیک کم نیست، مواد غذایی با ارزش غذایی بالاتر تولید می شود و همچنین تنوع غذایی را افزایش می دهد. کشاورزی ارگانیک مواد مضر را کاهش می‌دهد زیرا فقط از مواد توصیه شده استفاده می شود.

۱.سلامتی

هدف کشاورزی ارگانیک جلوگیری از استفاده از مواد شیمیایی مضری است که بقایای سمی از خود بر جای می‌گذارد که در سطوح مختلف بر خاک تأثیر منفی می‌گذارد و میکروارگانیسم‌های موجود در خاک، حیوانات و حتی انسان‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این همچنین عبارت رایج در کشاورزی را گسترش می دهد که بیان می کند زمانی که خاک سالم محصولات سالم تولید می کند و همچنین محصولات سالم منجر به ذهن سالم در بدن سالم می شود که ایمنی بهتری داشته باشد و همچنین بیماری نداشته باشد.

۲.بوم شناسی

اصل اکولوژی در کشاورزی شامل استفاده از روش های سازگار با محیط زیست مانند روش هایی است که کیفیت خاک را تقویت می کند. اینها روشهایی هستند که از فرسایش، تخلیه، تخریب یا به سادگی خلاص شدن از شر آنهایی که طبیعت را آلوده می کنند جلوگیری می کند.

۳.انصاف

انصاف در کشاورزی ارگانیک لازمه نگرش خوب به همه کسانی است که در این تجارت دخیل هستند. اینها کشاورزان، تاجران، مصرف کنندگان و همچنین تامین کنندگان هستند. این سازمان از شرایط کاری و حتی زندگی توصیه شده حمایت می کند و از خواسته های مردم برای عرضه کافی محصولات با کیفیت خوب حمایت می کند.

۴.اهميت

همان‌قدر که نوآوری‌ها ممکن است کارآمد باشد، کشاورزی ارگانیک نیز با روش‌های قدیمی تضمین کننده است. این روزها ادغام عقل سلیم در کشاورزی، دانش قابل اعتماد، نوآوری های قابل اجرا و همچنین تجربه بومی را که به دوران پیش از استفاده از مواد شیمیایی بازمی گردد، اهمیت بیشتری پیدا کرده است.

کشاورزی ارگانیک با ورمی کمپوست

ورمی کمپوست فرآیندی است که در آن از کرم های خاکی برای تبدیل مواد آلی به مواد هوموس مانند به نام ورمی کمپوست استفاده می شود. تعدادی از محققان در سراسر جهان دریافته اند که مشخصات مواد مغذی در ورمی کمپوست به طور کلی بالاتر از کمپوست سنتی است. در واقع، ورمی کمپوست می تواند حاصلخیزی خاک را از نظر فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی افزایش دهد.

از نظر فیزیکی، خاک تیمار شده با ورمی کمپوست دارای هوادهی، تخلخل، چگالی ظاهری و نگهداری آب بهتری است. خواص شیمیایی مانند pH، هدایت الکتریکی و محتوای مواد آلی نیز برای عملکرد بهتر محصول بهبود یافته است. با این وجود، افزایش رشد گیاه را نمی توان به طور رضایت بخشی با بهبود محتوای مواد مغذی خاک توضیح داد، به این معنی که سایر مواد مؤثر بر رشد گیاه در ورمی کمپوست ها در دسترس هستند.

اگرچه نشان داده شده است که ورمی کمپوست به طور قابل توجهی رشد گیاه را بهبود می بخشد، اما استفاده از ورمی کمپوست در غلظت های بالا می تواند به دلیل غلظت بالای نمک های محلول موجود در ورمی کمپوست، رشد را مختل کند. بنابراین، ورمی کمپوست باید در غلظت های متوسط به منظور دستیابی به حداکثر عملکرد گیاه استفاده شوند. برای بررسی کاربرد ورمی کمپوست در کشاورزی ارگانیک کمی در ادامه کمی جزییتر به موضوع می پردازیم. وب سایت پاب مد در این مقاله به این موضوع پرداخته است.

در این مقاله بصورت دقیق معایب ورمی کمپوست نیز لیست شده است.

اثرات کشاورزی ارگانیک با ورمی کمپوست بر خاک و اقتصاد

سیستم های مدیریت پسماند به طور قابل توجهی تحت تأثیر عوامل اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و محیطی از جمله رشد جمعیت، الگوی مصرف و توسعه فناوری سیستم های زباله قرار دارند. بنابراین، در بسیاری از کشورها، هر دو سیستم مدیریت انرژی و پسماند در حال تغییر هستند. به عنوان مثال، کشورهای اروپایی مانند اتریش و هلند به دلیل کمبود زمین و ارزش زباله، از دفن زباله دور شده و به سمت بازیافت می روند.

در حال حاضر، مطالعات متعددی توسط محققین مختلف در مورد مفهوم «ضایعات صفر» شامل استفاده مجدد از پسماندهای آلی تولید شده از کشاورزی، زباله های شهری و صنعتی به عنوان منابع و نه تصفیه یا دفع مستقیم زباله ها، انجام شده است. اهمیت کشاورزی پایدار در سطح جهانی مورد تأکید قرار گرفته است تا بتوان نیازهای نسل حاضر را بدون به خطر انداختن توانایی نسل‌های آینده، نیازهای آنها را برآورده ساخت.

فرآیندهای بیولوژیکی مانند کمپوست سازی و ورمی کمپوست به طور گسترده در تبدیل مواد آلی به کود غنی از مواد مغذی و تهویه کننده خاک شناخته شده است. ورمی کمپوست نیز یک فرآیند تجزیه زباله آلی اما با افزودن کرم‌های خاکی برای کمک به فرآیند تثبیت زباله محسوب می شود. این فرآیند شامل تعامل همزیستی بین کرم‌های خاکی مانند Eisenia fetida، Eudrilus eugeniae و Perionyx excavatus  و میکروارگانیسم‌ها برای تولید محصول نهایی پایدار، همگن و هوموس مانند است که به نام ورمی کمپوست شناخته می‌شود.

کرم های خاکی بستر را آماده می کنند و فعالیت بیولوژیکی را برای تخریب بیوشیمیایی بیشتر مواد آلی توسط میکروارگانیسم ها تغییر می دهند. به طور کلی، ورمی کمپوست از نظر فیزیکی، تغذیه ای و بیوشیمیایی نسبت به کمپوست سنتی بهبود یافته است، زیرا سرعت کانی سازی مواد آلی تسریع می شود و می توان درجه بالاتری از رطوبت را از طریق ورمی کمپوست به دست آورد.

همچنین در مقایسه با کمپوست، ورمی کمپوست ضایعات آلی دو محصول مفید به نام های زیست توده کرم خاکی و ورمی کمپوست به دست می دهد که در زمان پردازش کمتری تولید می شوند. با ترکیب کمپوست و ورمی کمپوست، می توان فرآیند یکپارچه را به گزینه ای برای تجزیه زیستی زباله های جامد تبدیل کرد. به طور کلی، سیستم یکپارچه بین کمپوست سازی و ورمی کمپوست برای تقویت کنترل پاتوژن و تولید کود آلی با سرعتی سریعتر از هر یک از فرآیندهای جداگانه استفاده می شود.

مرحله کمپوست سازی در این سیستم یکپارچه تضمین می کند که کود تولید شده به دمای مورد نیاز سازمان حفاظت از محیط زیست برای از بین بردن عوامل بیماری زا در مرحله ترموفیلیک پاسخ می دهد، در حالی که فرآیند ورمی کمپوست بعدی به دلیل فعالیت کرم های خاکی، اندازه ذرات را کاهش و در دسترس بودن مواد مغذی را با سرعت بیشتری افزایش می دهد.

خود ورمی کمپوست را نمی توان به عنوان یک فناوری جدید در نظر گرفت. با توجه به استراتژی های مختلف مدیریت پسماند جامد، ورمی کمپوست به عنوان جایگزینی سبزتر یا ادغام با کودهای شیمیایی برای حفظ و بهبود بیشتر کیفیت خاک مورد توجه قرار گرفته است.

مواد مغذی ورمی کمپوست

محتوای مواد مغذی ورمی کمپوست به خصوصیات مواد اولیه آن بستگی دارد. با این حال ، مواد مغذی و ریز مغذی های موجود در ورمی کمپوست به طور کلی بالاتر از کمپوست سنتی تولید شده از همان مواد اولیه است. این امر به این دلیل است که ، اگرچه مواد اولیه عمدتاً توسط میکروارگانیسم ها تجزیه می شوند ، کرم های خاکی نیز بر این روند تأثیر می گذارند زیرا ممکن است با چریدن مستقیم بر روی میکروارگانیسم ها ، فعالیت میکروبی را تحت تأثیر قرار دهند.

علاوه بر این ، مواد اولیه که تحت فشار قرار گرفته است ، به طور کلی از لحاظ ظاهر به شکل دانه ای است و به دلیل هضم و تکه تکه شدن توسط کرم های خاکی ، مساحت بیشتری دارد. این فعالیت ها ممکن است میزان گردش مالی مواد آلی و بهره وری جوامع میکروبی را افزایش دهد.

در نتیجه باعث افزایش میزان تجزیه در مقایسه با سیستم تجزیه و تحلیل بیولوژیکی و بدون وجود کرم های خاکی نیز می شود. در حقیقت ، ورمیکپوست حاوی منبع غنی از خرد و ریز مغذی ها ، ویتامین ها ، آنزیم ها ، آنتی بیوتیک ها ، هورمونهای رشد و میکرو فلورای بی حرکت است که به راحتی در آب محلول هستند. کربن عنصر اصلی موجود در ماده آلی است.

تعادل مواد مغذی در ورمیکپوست ها بر اساس کیفیت نسبت C و C/N است. نسبت C/N نیز نشانگر بلوغ ورمیکپوست می باشد. نسبت C/N<20 نشان دهنده درجه پیشرفته تثبیت ماده آلی و همچنین درجه رضایت بخش بلوغ پسماند آلی است. بخشی از کربن به عنوان دی اکسید کربن در طی فرآیند ورمیکپوست سازی آزاد می شود ، در حالی که تولید دفع مخاطی و نیتروژن به افزایش سطح نیتروژن کمک می کند ، بنابراین نسبت C/N ورمیکومپوست را کاهش می دهد.

جدا از نسبت C/N ، نسبت NO3/NH4 نیز یک شاخص قابل اعتماد برای ارائه اطلاعات در مورد بلوغ و پایداری کود آلی است. نیتروژن کل از اشکال معدنی نیتروژن ، یعنی NH4-N )نیتروژن آمونیوم) و NO3-N (نیتروژن نیترات) تشکیل شده است. در طی فرآیند ورمیکپوست ، مقادیر بالای NH4 از طریق فرآیند نیتریفیکاسیون که نشانگر یک ورمیکپوست پایدار است، به NO3 تبدیل می شود.

کاهش NH4 و افزایش NO3 منجر به افزایش کلی نسبت NO3/NH4 که  نشانگر بلوغ ورمیکومپوست است، شد. بلوغ و پایداری ورمیکپوست نیز می تواند با استفاده از تست های فیزیکی مانند رنگ بسترها و میکروسکوپ الکترونی اسکن  (SEM) و همچنین آزمایشات بیولوژیکی مانند فعالیت های آنزیم جمعیت میکروبی و شاخص جوانه زنی تعیین شود.

فواید ورمی کمپوست در کشاورزی ارگانیک

استفاده از ورمی کمپوست رشد ریشه را تحریک کرده و جذب مواد مغذی را تسهیل می کند و از این رو درصد عملکرد بالاتری را به دست می آورد. بنابراین ، ورمیکپوست به طور کلی حاوی سطح و محلول بیشتر مواد مغذی اصلی مورد نیاز برای رشد گیاه مانند نیتروژن ، فسفر ، پتاسیم ، کلسیم و منیزیم در مقایسه با کمپوست طبیعی است. با این حال ، پیشرفت در رشد گیاهان و افزایش در بازده نمی تواند به طور کامل با در دسترس بودن مواد مغذی توضیح داده شود.

از آنجا که همه گیاهان تمام مواد مغذی مورد نیاز را دریافت کرده اند ، سهم مواد مغذی حاصل از مخلوط ها بر رشد گیاه می تواند به عنوان یک عامل موثر از بین برود. نتیجه نشان می دهد که مواد تولید کننده رشد گیاهی از نظر بیولوژیکی فعال به عنوان تنظیم کننده های رشد گیاه یا اسیدهای هومیک در ورمیکپوست ها ظاهر می شوند ، که همچنین مسئول بهبود رشد گیاه هستند.

ریز مغذی ها ، که به عنوان عناصر کمیاب نیز شناخته می شوند ، در مقادیر اندک برای تقویت رشد گیاه مورد نیاز هستند. با این حال ، در غلظت بالاتر، آنها احتمالاً اثرات نامطلوب بر رشد گیاه دارند. کرم های خاکی قادر به مقابله با این اثر با جمع کردن فلزات خاص از طریق روده خود و همچنین از طریق پوست هستند ، از این رو عنصر خاص بالقوه خطرناک را کاهش می دهد.

با این وجود ، غلظت بالای فلزات سنگین می تواند منجر به مرگ و میر کرم خاکی شود. به طور کلی ، مقدار فلزات سنگین که می تواند در بافتهای کرم خاکی انباشته شود ، به گونه های کرم خاکی و همچنین سازگاری کرم های خاکی در بستر خوراک (ضایعات آلی) وابسته است.

کرم های خاکی همچنین تمایل بیشتری به جمع آوری و تنظیم یک نوع فلز سنگین مانند روی در مقایسه با CU بر روی دیگری دارند ، عوامل فیزیولوژیکی مانند pH ، غلظت کلسیم و محتوای ماده آلی در ضایعات نیز بر تجمع فلزات سنگین در روده کرمهای خاکی تأثیرگذار است. به طور خلاصه ، ظرفیت کرم خاکی برای تجمع زیستی تعدادی از فلزات منجر به غلظت کمتری از فلزات سنگین در ورمی کمپوست ها شده و به طور غیرمستقیم خطر ورود به سیستم گیاهی و متعاقباً زنجیره غذایی را کاهش می دهد.

کلام آخر

با شروع رشد سریع جمعیت جهان، نیاز به رویکردی پایدارتر برای تولید مواد غذایی آشکارتر شد. شیوه‌های مزرعه‌ای ناپایدار، که صرفاً برای بازدهی بالاتر طراحی شده است، فشار بیشتری را بر مسائل جهانی از جمله:

• تغییرات آب و هوایی
• از دست رفتن تنوع زیستی
• فرسایش خاک
• آلودگی مهمترین منابع طبیعی (خاک و آب)

بنابراین برای غلبه بر این چالش ها، راه حلی ارائه می کنیم: کشاورزی ارگانیک با ورمی کمپوست یا کودهای ارگانیک روشی برای تولید محصولات زراعی و دامی است که بسیار بیشتر از عدم استفاده از آفت کش ها، کودها، ارگانیسم های اصلاح شده ژنتیکی، آنتی بیوتیک ها و هورمون های رشد را شامل می شود.