لوبیا سبز

لوبیا سبز (Green Bean) با نام علمی Phaseolus Vulgaris و از خانواده باقلاییان می باشد. لوبیا سبز سرشار از انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی و ریز مغذی بوده که دارای کالری کمتری نسبت به سایر لوبیاها می باشد. بهترین فصل کاشت این گیاه فصل های گرم سال بوده که بهترین دما برای رشد 15 الی 30 درجه سانتی گراد می باشد. مدت جوانه زنی لوبیا بین 5 تا 7 روز تخمین زده شده که در صورت دمای مناسب جوانه خواهد زد.

کشت لوبیا به صورت بوته ای بوده و که از نظر طول لوبیا به دو دسته بالارونده یا پابلند و دسته غیربالارونده یا پاکوتاه تقسیم می‌شود. بوته های بالارونده (Runner Beans) دارای طول حدوداً 2 متری بوده و در برابر رطوبت و بارندگی مقاوم می باشند و همچنین دارای طول رشد طولانی بوده و محصول زیادی نیز می دهد.  بوته های پاکوتاه (Bush Beans) دارای طول حدودی 40 الی 50 سانتی متر بوده که بر خلاف دسته دیگر در مقابل رطوبت مقاومتی ندارد.

کاشت، داشت، برداشت :

برای کاشت لوبیا سبز نیاز به نوع خاصی از خاک نبوده و در هر نوع خاکی میتوان آن را مورد کشت قرار داد. بهترین نوع خاک توصیه شده برای کاشت، خاک های رسی-شنی می باشد که می توان برای مغذی کردن خاک با عناصری مانند فسفر، پتاسیم و منیزیم، از کودهای شیمیایی استفاده نمود. می بایست توجه داشت با توجه به حساس بودن لوبیا سبز به کودهای ازته، استفاده این نوع از کودها خودداری کرد. بدین منظور پس از کوددهی زمین باید به خوبی شخم خورده و برای کاشت آماده گردد. با استفاده از دیسک و کولتیواتور می توان برای نرم کردن و خرد کردن کلوخه های موجود در خاک استفاده کرد. استفاده از بذر مرغوب و مناسب یکی از عوامل مهم در محصول دهی داشته و قبل از کاشت پیشنهاد می گردد بذر ها ضدعفونی شود. دمای مناسب برای جوانه زدن حداقل 15 درجه سانتی گراد بوده و بهترین فصل کاشت بهار می باشد. کاشت لوبیا سبز به صورت ردیفی بوده که فاصله بین ردیف ها حدودا 90 سانتی متر می باشد. در ارقام بالارونده فاصله بین بوته ها حدودا 40 سانتی متر و در ارقام غیربالارونده فاصله بین بوته ها حدوداً 10 سانتی متر می باشد. مدت زمان بین کاشت تا برداشت ارقام بالارونده تقریباً 70 روز به طول می انجامد و دارای دوره میوه دهی طولانی تا قبل از شروع فصل سرما می باشد و در ارقام غیربالارونده این مدت تقریباً 50 روز بوده اما مدت میوه دهی آن کوتاه بوده و برای داشتن محصول بیشتر نیاز است هر 3 الی 4 هفته یکبار کشت تکرار شود.

در مرحله داشت وجین کردن و سله کشی بسیار مهم بوده به صورتی که برای ارقام پابلند نیاز به 2 الی 3 بار وجین کردن می باشد و در ارقام پاکوتاه نیاز به یک بار وجین کردن و یک بار سله کشی می باشد. همچنین برای جلوگیری از آفات و بیماری ها نیاز به استفاده از سموم گیاهی استفاده کرد. همچنین با استفاده از بذرهای مرغوب و مقاوم می توان از وجود آفات جلوگیری کرد.

زمان مناسب برای برداشت لوبیا سبز وقتی است که لوبیا سبز، جوان و ترد و شکننده باشد. در صورتی که برداشت دیر انجام شود، لوبیا این حالت خود را از دست داده و نرم می شود. لذا قبل از تغییر رنگ و سفید شدن غلاف نارس می بایست برداشت صورت پذیرد. به صورت کلی لوبیا سبز به دو دسته نخ دار و بی نخ تقسیم می شود که از نوع بی نخ آن برای تغذیه استفاده می گردد. پس از برداشت توصیه می گردد که محصول مورد استفاده قرار بگیرد وچنان چه نیاز به نگهداری باشد، دمای مناسب جهت انبار کردن دمای صفر درجه با رطوبی 80 الی 90 درصدی می باشد.  

مضرات لوبیا سبز :

• این گیاه برای افرادی که از بیماری های کلیوی و کیسه صفرا رنج می برند، به علت وجود ماده اگزالات مناسب نبوده و توصیه می شود از مصرف آن خودداری نمایند.
• لوبیا سبز نفاخ بوده و برای افرادی که دارای ناراحتی معده می باشند، توصیه نمی شود.
• لوبیای سبز دارای پروتین لکتین به نام PHA بوده و استفاده خام این گیاه در مقدار بالا ماده ای سمی محسوب و می تواند باعث خون ریزی معده گردد. لذا می بایست از استفاده لوبیای سبز بصورت نپخته خودداری شود.

خواص و فواید لوبیا سبز :

• لوبیاسبز حاوی ویتامینA، ویتامینC، ویتامینK، منگنز، فیبر، پتاسیم، فولات، آهن، منیزیم، مس، کلسیم، فسفر، امگا۳ و نیاسین می باشد.
• فیبر، منیزیم و پتاسیم موجود در لوبیا سبز باعث کاهش فشار خون می شود.
• ویتامین C و بتاکاروتن موجود در لوبیا سبز، آنتی‌اکسیدان‌هایی هستند که باعث کاهش رادیکال‌های آزاد شده و از تخریب روده توسط این رادیکال ها محافظت می کند.
• وجود فولات در لوبیا سبز ، از تخریب DNA و تغییر سلول‌های روده پیش‌گیری می‌کند.
• لوبیا سبز از ابتلا بهسرطان روده جلوگیری  کرده و برای بیماران قلبی، افراد مبتلا به دیابت و گرفتگی عروق نیز مفید می باشد.
• ویتامین K موجود در لوبیا سبز باعث ساختن استخوان‌هایی قوی می شود.